
Het Speulderbos voelt als een plek uit een ander tijdperk. De bomen hier - eeuwenoude eiken en beuken - groeien niet gewoon omhoog, ze kronkelen en draaien alsof ze hun eigen verhaal vertellen. Stammen buigen in vreemde bochten, takken zoeken hun weg door de lucht, en als de wind waait lijkt het alsof het bos zachtjes meebeweegt. Niet voor niets noemen ze dit het bos van de dansende bomen.
De route slingert over zachte bospaden vol geursporen en dikke tapijten van mos. Lichtvlekjes dansen tussen de bladeren door en het ruikt er naar vochtige aarde en paddenstoelen - precies zoals een echt bos hoort te ruiken. Op sommige plekken opent het bos zich naar open velden, waar de wind ineens frisser is en je even alle ruimte hebt om uit te razen.
Een groot deel van de route is losloopgebied, dus je baasjes kunnen de riem gerust in hun zak laten. Ideaal om even alle remmen los te gooien en met je poten door de bladeren te duiken.
Veel snuffelplezier!





